Jak postąpić z rzeczami znalezionymi?

W czerwcu weszła w życie nowelizacja przepisów dotyczących rzeczy znalezionych. Celem zmiany jest ich aktualizacja oraz dostosowanie do obecnie panujących warunków społeczno-gospodarczych. Ustawa jest efektem prac legislacyjnych prowadzonych od 2004 roku.

Odtąd rzecz znalezioną należy oddać na przechowanie właściwemu organowi administracji publicznej, którym jest starosta. Jest on odpowiedzialny za przyjmowanie oraz przechowywanie rzeczy znalezionych, a także poszukiwanie ich właścicieli. Ustawodawca określił również wartość minimalną przedmiotów, które będą w starostwie przechowywane na 100 zł. Przyjęcia rzeczy o niższej wartości starosta będzie mógł odmówić. Zapis ten wynika z zagracenia miejsc, które dotychczas spełniały ten cel, ponieważ po przedmioty o niższej wartości rzadko kiedy zgłasza się właściciel.

fot. Alan Mardi/bigstockphoto.com

Ponadto informacja o znalezieniu rzeczy będzie się pojawiać w Biuletynie Informacji Publicznej, a jeśli jej wartość będzie wyższa niż 5 tysięcy złotych dodatkowo w prasie lokalnej lub ogólnopolskiej. Zgodnie z nowymi przepisami, znajdując rzecz, której właściciel nie jest znany, należy o tym poinformować starostę. Wyjątkowo, gdy do znalezienia doszło w miejscu publicznym, np. w autobusie czy w urzędzie, wtedy rzecz należy oddać przewoźnikowi lub zarządcy budynku. Takie rozwiązanie wydaje się być rozsądniejsze, ponieważ osoba, która zorientuje się, że coś zgubiła, w pierwszej kolejności zacznie tego szukać w miejscu swojego ostatniego pobytu. Jeśli zaś rzeczą znalezioną będzie broń, amunicja lub materiały wybuchowe, wtedy znalazca niezwłocznie powinien powiadomić policję.

Nowelizacja utrzymuje obowiązujący dotychczas przepis, na podstawie którego znalazca może się domagać od osoby uprawnionej do odbioru rzeczy 10% znaleźnego. Swoje roszczenie musi zgłosić najpóźniej w chwili wydania rzeczy właścicielowi. Wszystkie koszty związane z przechowaniem zguby oraz znalezieniem jej właściciela, które poniesie organ administracji publicznej, zarządca budynku czy przewoźnik, będą obciążać osobę uprawnioną do jej odbioru. Aby zagubioną rzecz odebrać trzeba będzie przedstawić dowód zakupu lub inny dokument potwierdzający własność. W przypadku przedmiotów, w stosunku do których ustalenie posiadacza będzie niemożliwe lub utrudnione, konieczne będzie dokładne opisanie zgubionej rzeczy, miejsca jej zgubienia i wskazania cech szczególnych.

Rzecz stanie się własnością znalazcy, jeśli nie zostanie odebrana przez osobę uprawnioną w przewidzianych terminach, o ile nie jest zabytkiem. Terminy te wynoszą rok od dnia doręczenia właścicielowi zawiadomienia o znalezisku, lub dwa lata od znalezienia, jeśli ustalenie właściciela i wysłanie mu wezwania było niemożliwe. Znalazca będzie mógł rzecz odebrać po opłaceniu kosztów, które poniósł w związku z jej przechowywaniem przewoźnik, zarządca budynku lub starostwo. Odbiór nie jest oczywiście prawem obligatoryjnym i znalazca może z niego nie skorzystać.